Nozokomiyal enterokok infeksiyonları

Abstract

1 Mart 1991 - 1 Ocak 1994 arasında hastaneye yatırılarak tedavi edilen hastalarda hastane infeksiyonu gelişen olgular kayd¬edildi. Infeksiyonun kaynaklandığı sistem, altta yatan hastalıklar ve bazı antibiyotiklere direnç durumları saptandı. Nozoko-miya infeksiyonlarm % 3.06'sı Enterococcus türleri ile oluşmakta idi. Enterokok infeksiyonlarmın % 48.6'sı üriner sistemden kaynaklanır iken % 45.9'u cerrahi yaralardan kaynaklanmaktaydı. Ampisilin, amoksisilin, mezlosilin ve piperasiline direnç oranları sırayla, % 83.7, % 78.3, % 71.4 ve % 69.4 idi. Gentamisin, tobramisin, netilmisin ve amikasin için % 56.7 - 64.8 arasında direnç bulundu. Sulbaktam-ampisiline % 45.9 ve klavulonat-amoksisiline % 27.7 oranında direnç saptandı.

Clinical and microbiological data on all episodes of enterococcal nosocomial infections occuring between 1 March 1991 and 1 January 1994 were prospectively studied. Systems of infections, underlying diseases and resistance patterns to some antibiotics were evaluated. Enterococci accounted for 3.06 % of all nosocomial infections. Urinary tract was the commonest source of infection (48.6 %), followed by surgical wounds (45.9 %). The resistance rates against ampicillin, amoxicillin, mezlocillin, andpiperacillin were 83.7 %, 78.3 %, 71.6 % 69.4 %, respectively. The resistance rates against aminoglycosides ranged between 56.7 % and 64.8 %. The resistance of enterococci to sulbactam-ampicillin and amoxicillin-clavulonate were 45.9 % and 27.7 %, respectively.