Yazar "Guezou, Jean Claude" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Intracontinental quaternary volcanism in the Niksar pull-apart basin, North Anatolian Fault Zone, Turkey
    (SCIENTIFIC TECHNICAL RESEARCH COUNCIL TURKEY-TUBITAK, 2007) Tatar, Orhan; Yurtmen, Sema; Temiz, Haluk; Guersoy, Halil; Kocbulut, Fikret; Mesci, B. Levent; Guezou, Jean Claude
    The Niksar Basin is sited along the eastern segment of the North Anatolian Fault Zone in Turkey. It is a young sigmoidal pull- apart basin bordered by two non- parallel master faults associated with earthquakes in 1939 and 1942. The fault geometry along the irregular ENE margin of the basin is complex where young Plio - Quaternary volcanic rocks reach the surface along pairs of steep strike- slip faults which cut the basin sediments. The volcanic rocks around the Niksar Basin have been dated by high precision K- Ar dating and the ages range between 542 +/- 9 ka and 567 +/- 9 ka. The lavas are mainly alkaline ( sodium dominated) in nature and include basaltic trachandesite ( mugearite) and trachyandesite ( benmoreite) with minor sub- alkaline compositions of dacitic andesite, rhyodacite and rhyolite. Despite the large compositional gap between basaltic and felsic lavas, major and trace element distributions indicate that both the basaltic and felsic lavas are cogenetic. Abundances of major oxides and trace elements vary systematically through this compositional spectrum. Fractional crystallization of the observed phases accounts for the diversity of intermediate and evolved products. Amphibole fractionation in basalts at depth causes the trend towards silica saturation while alkali feldspar fractionation dominates the final stages of crystallization. Significant crustal contamination has occured in the evolved magmas but contamination is generally minimal or absent in their basaltic parents. Alkaline basaltic rocks have OIB ( ocean island basalt) like trace element patterns characterized by enrichment in LILE, HFSE, LREE and slight depletion in HREE relative to primitive mantle values. Overall geochemical variations indicate the combined effects of different degrees of partial melting, fractional crystallization and variable degrees of crustal contamination.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Orta ve Kuzey Anadolu Miyosen-kuvaterner volkanizması ışığında Avrasya-Anadolu levhalarının çarpışması
    (2004) Tatar, Orhan; Temiz, Haluk; Gürsoy, Halil; Guezou, Jean Claude
    Orta ve kuzey Anadolu'da gelişen Pliyosen sonrası tektonik deformasyon aktif fay zonları üzerinde yoğunlaşmaktadır. Anadolu bloğu olarak tanımlanan Kuzey ve Doğu Anadolu fay zonları ile sınırlanan bölgenin iç deformasyon özellikleri ile ilgili ayrıntılı jeolojik, paleomanyetik, jeokronolojik ve jeodezik verilerde son yıllarda önemli bir gelişme gözlenmektedir. Geç Kretase'den Günümüze değin bölgede Neotetis okyanusunun kapanmasından beri gelişen çarpışma sonrası sıkışma süreçlerinin zamanlaması ile ilgili ayrıntılı veriler bulunmamaktadır. Özellikle neotektonik dönem olarak tanımlanan ve bölgesel tektonik rejim değişikliği ile belirlenen Orta Miyosen sonrası dönem ile ilgili veri birikimi önemli eksiklikler içermektedir. Bu eksikliklerin başında Avrasya ve Arap-Afrika kıtaları arasındaki kıta-kıta çarpışması sonrası yakınlaşma ile ilgili yaygın volkanizmamn yaşlandırılması gelmektedir. Bu projenin ana amacını Neotektonik dönemde gelişen tektonizma-volkanizma zamanlamasının kesin verilerle ortaya konması oluşturmaktadır. Proje kapsamında genç volkanizmamn yaygın olarak yer aldığı iki alanda çalışmalar yoğunlaştırılmıştır. Birinci alan Kuzey Anadolu Fay Zonunun orta kesiminin doğusunda yer alan Niksar ve Reşadiye bölgelerini kapsamaktadır. İkinci alan ise Orta Anadolu'da yaygın bir yayınma sahip olan Sivas havzası içerisinde geniş alanlarda izlenen genelde bazaltik volkam'zma oluşturmaktadır. Niksar havzası Kuzey Anadolu Fay Zonunun doğu segmenti üzerinde yer alır. Güney kenarında 1939 yüzey kırığı, kuzey kenarında ise 1942 yüzey kırığı ile ilişkili, birbirine paralel olmayan iki ana fay ile sınırlanmış olup, genç, sigmoidal bir çek-ayır (pull-apart) havza olarak gelişmiştir. Fay geometrisi DKD kenarda son derece düzensizdir. Bu kenarda Pliyo-Kuvaterner yaşlı genç volkanik kayaçlar havza çökellerini de kesen doğrultu atımlı fay çiftleri boyunca yüzeye ulaşmaktadır. Niksar civarındaki genç volkanik kayaçların izotopsal yaş tayini hassas K-Ar yöntemi ile saptanmış olup, 542±9 bin yıl ile 567+9 bin yıl arasında yaş vermektedir. Ana volkanik kayaç türü bazalt, bazaltik andezit ve daha az oranlarda andezit ve riyodasittir. Jeokimyasal sonuçlar, kıtasal çarpışma bölgelerinde yay gerisinde gelişen doğrultu-atımlı fay zonları boyunca oluşan tipik kalk-alkalen karakter göstermektedir. Daha az oranlarda bulunan alkaliözellikli kayaçlar ise çoğunlukla manto kökenli olup, kuzey-güney yönlü kısalma rejimi altında bulunan kabuktaki yersel boyuna çatlaklar boyunca yüzeye çıkan volkanizmayı işaret etmektedir. Ti-Zr-Sr diyagramındaki göreceli Ti artışı olasılı olarak yaklaşık 10 milyon yıl önce Pontid ve Anatolid plakaları arasında gerçekleşen kıtasal çarpışmanın sonucu olan dalmakta olan levhanın manto tarafından kirletildiğini göstermektedir. Sivas havzası içerisinde ve kenarlarında yaygın yüzeylemeler sunan bazaltik volkanik kayaçların yaşlarının belirlenmesi önem taşımaktadır. Bu amaçla havzanın orta kesiminde yer alan değişik yerlerden (Karapınar, Ortaköy, Yeniçubuk) örnekleme yapılmıştır. Bu yöredeki volkanizmanın yaş aralığı 13-15 My olarak saptanmıştır. Sivas Tersiyer havzasının kuzey kenarında yer alan Karaçayır yöresinde 15My ve Yıldızeli yörelerindeki bazaltik kayaçlardan 46 My yaşı elde edilmiştir. Bu proje kapsamında saptanan ayrıntılı yaş verileri ve tektonik-paleomanyetik amaçlı çalışmaların birlikte değerlendirilmesi bazı önemli sonuçlara ulaşmamıza olanak sağlamaktadır. Orta Anadolu'nun Neojen'deki evrimi, kabuksal kısalma ve Kuzey Anadolu Fayının gelişim zamanlaması konusunun yeniden ele alınması gerekmektedir. Orta Anadolu'da güncel paleomanyetik sonuçlar saatin tersi yönde önemli rotasyonların meydana geldiğini göstermekte olup bu rotasyonları tamamen doğrultu atımlı faylar üzerindeki hareketlerle açıklamak mümkün görünmemektedir.