Yazar "Yurtmen, Sema" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 2 / 2
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Intracontinental quaternary volcanism in the Niksar pull-apart basin, North Anatolian Fault Zone, Turkey(SCIENTIFIC TECHNICAL RESEARCH COUNCIL TURKEY-TUBITAK, 2007) Tatar, Orhan; Yurtmen, Sema; Temiz, Haluk; Guersoy, Halil; Kocbulut, Fikret; Mesci, B. Levent; Guezou, Jean ClaudeThe Niksar Basin is sited along the eastern segment of the North Anatolian Fault Zone in Turkey. It is a young sigmoidal pull- apart basin bordered by two non- parallel master faults associated with earthquakes in 1939 and 1942. The fault geometry along the irregular ENE margin of the basin is complex where young Plio - Quaternary volcanic rocks reach the surface along pairs of steep strike- slip faults which cut the basin sediments. The volcanic rocks around the Niksar Basin have been dated by high precision K- Ar dating and the ages range between 542 +/- 9 ka and 567 +/- 9 ka. The lavas are mainly alkaline ( sodium dominated) in nature and include basaltic trachandesite ( mugearite) and trachyandesite ( benmoreite) with minor sub- alkaline compositions of dacitic andesite, rhyodacite and rhyolite. Despite the large compositional gap between basaltic and felsic lavas, major and trace element distributions indicate that both the basaltic and felsic lavas are cogenetic. Abundances of major oxides and trace elements vary systematically through this compositional spectrum. Fractional crystallization of the observed phases accounts for the diversity of intermediate and evolved products. Amphibole fractionation in basalts at depth causes the trend towards silica saturation while alkali feldspar fractionation dominates the final stages of crystallization. Significant crustal contamination has occured in the evolved magmas but contamination is generally minimal or absent in their basaltic parents. Alkaline basaltic rocks have OIB ( ocean island basalt) like trace element patterns characterized by enrichment in LILE, HFSE, LREE and slight depletion in HREE relative to primitive mantle values. Overall geochemical variations indicate the combined effects of different degrees of partial melting, fractional crystallization and variable degrees of crustal contamination.Öğe Ölü Deniz ve Doğu Anadolu Fay zonlarının kesişim bölgesindeki kabuksal deformasyonunun paleomanyetik ve jeokronolojik(2004) Tatar, Orhan; Kavak, K. Şevki; Mesci, B. Levent; Heımann, Ariel; Pıper, D.A.; Yurtmen, Sema; Gürsoy, HalilTürkiye'nin güneyinde Neotetis okyanusunun kuzeye doğru yitimi sonucu oluşan Arabistan ve Anadolu plakalarının çarpışması, Alp-Himalaya kuşağındaki en karmaşık kabuk içi deformasyonun izlendiği bölgelerden birisinin oluşumunu sağlamıştır. Önemli atımlara sahip, Ölü Deniz Fay Zonunun kuzey uzantısını da içeren birçok ana transform fay bu bölgede kesişmektedir. ÖDFZ'nun kuzey uzantısı olduğu varsayılan Amanos ve Doğu Hatay Fayları ile bu bölgenin doğusunda kalan Ceyhan-Osmaniye yöresindeki volkanizmanın paleomanyetik özelliklerinin saptanması, bölgenin neotektonik gelişiminin ve kabuksal deformasyonun daha iyi anlaşılmasını sağlayacaktır. Ceyhan-Osmaniye yöresinde yüzeyleyen volkanizma sol yanal Karataş-Osmaniye Fay Zonu ile Neotetis okyanusuna ait kenet kuşağına yakın bir bölgede yoğunlaşmıştır. Osmaniye yöresinde 9 ayn istasyondan alınan örnekler normal polarite sunmakta, çok genç morfolojik görünümleri bunların Bruhnes manyetik polarite evresinde (<780 ka) oluştuğunu göstermektedir. Bu volkanik kayaçlardaki deklinasyon değerleri çoğunlukla saatin yönündedir. Bu yaş verisi, İskenderun körfezinin kuzey ucunda Ceyhan nehir yatağının değişimine de neden olan çok hızlı bir yükselmenin varlığını işaret etmektedir. 8 istasyona ait grup ortalama paleomanyetizma yönleri 11.3±10° saatin yönünde rotasyon göstermektedir. Bu volkanik arazinin GB uzantısında Botaş rafinerisinin bulunduğu alanda da 7 ayrı istasyonda örnekleme yapılmış ve bu örneklerin ters manyetik polariteye sahip olduğu anlaşılmış ve 43.7±7° saatin tersi yönde rotasyona uğradıkları saptanmıştır. Karasu havzasında yapılan paleomanyetik çalışmalarda kalıntı manyetizmanın düşük Ti manyetitler içerdiği ve 51 örnekleme istasyonundan 5'i hariç diğerlerinin normal polarite gösterdiği belirlenmiştir. Bölgede elde edilen morfolojik, K-Ar yaş ve manyetik polarite değerleri havza oluşumunun çoğunlukla Bruhnes manyetik polarite evresinde oluştuğunu gösterir. Bu evredeki volkanizma 0.66-0.35 My ve -0.25-0.05 My arasında yoğunlaşmıştır. 44 örnekleme istasyonu , Günümüz manyetik alanına uygun şekilde D/l = 8.8°/54.7° normal polarite değeri göstermekte ve bu değerler 8.8°±4.0° saatin yönünde rotasyonu ifade etmektedir. Karasu havzasının -15 km genişliğindeki Hassa bölümünde volkanik aktivite sol yanal hareket gösteren Amanos ve Doğu Hatay fayları arasında gelişmiştir. Her iki fay da Arabistan plakasının kuzeye hareketine bağlı olarak saatin yönünde hareket gösteren KB-GD uzanımlı çapraz (cross) faylarla sınırlı, rotasyona uğramış bloklar içermektedir. - 0.5 My'lık ortalama lav akıntısı yaşı, sistemi sınırlayan faylar üzerinde 0.46 cm/yıl hareket hızı vermektedir. Amanos Fayı üzerindeki morfolojik yapılar, yaşlandırılmış lav akıntılarının ötelenmesinden elde edilmiş hareket hızı tahminleri bu değerden daha azdır. Bu, olasılıkla eldeki verilerin sismojenik kabuğa kadar ulaşmayan yüzey kırıklarından elde edilmiş olmasından kaynaklanmaktadır. Bu çalışmanın sonuçları, ÖDFZ üzerindeki atımın büyük bir bölümünün, Amanos, Doğu Hatay ve Afrin fayları tarafından karşılandığını göstermektedir. Kuvaterner'deki karşılaştırabilir atım oranı tahminleri FFF birleşme noktasındaki (ÖDFZ, DAFZ, KOFZ) diğer faylar üzerinde de belirlenmiştir. ÖDFZ ve kuzeye uzantısı faylar üzerindeki Pliyo-Kuvaterner dönemindeki atım oranındaki değişim son 1-3 My'daki tektonik rejim değişikliği, Anadolu'nun tektonik kaçışı ile KAFZ ve DAFZ'larımn oluşumu ile karşılaştırabilir. Bu bölgede son 1 My'daki bazaltik magmanın oluşumu ve tektonik rejimin transpresyonelden transtansiyonel rejime dönüşümü de bu olaylarla ilişkilidir.
