Çağan Irmak sinemasında korku ögelerine Freudyen bir bakış: Kâbuslar evi örneği

Geçmişten günümüze içgüdüsel ve kalıtsal bir miras olarak aktarılan korku, insanoğlunun zihninde yer edinen, deneyimlenen, sonradan öğrenilen, bireysel ve toplumsal etkileri bulunan duygu yoğunluğu olarak açıklanır. Doğuşunun ilk yıllarında toplumla bütünleşmede ürkütücü ve korkutucu bir etki yaratan sinema, daha sonra korkuyu bir türe dönüştürerek insanoğlunun içsel ve dışsal kaynaklı korkularını beyazperdeye yansıtmıştır. İnsanoğlu, sinema aracılığıyla simgesel düzlemde kodladığı bilinçdışı bastırılmış korkularıyla özdeşleşme fırsatı yakalamış ve bu korkularıyla hesaplaşmıştır. İnsan ruhunun gizli ve bilinmeyen noktalarını keşfetmeyi amaçlayan Freud, bulduğu serbest çağrışım metoduyla psikanalizin kurucusu olarak literatürde yer edinmiştir. Psikanaliz ve sinema, insanın ruhsal derinlikleriyle ilgilenmiş, düş ve gerçeklik arasında bir bağ kurmaya çalışmıştır. 2000'ler sonrası Türk Sinemasında kendine has anlatısıyla dikkat çeken Çağan Irmak, Türk sinemasına dramdan gerilime, komediden korku türüne kadar geniş bir yelpazede katkıda bulunmuştur. Yönetmenin "Kâbuslar Evi" dizi serisinde, korku türünün, klasik korku unsurları ve kodlarının nasıl gösterildiği ve bireylerde bilinçdışı korkunun ortaya çıkmasına olanak sağlayan sorunların, Freudyen yaklaşımla nasıl ele alındığının açıklanması, çalışmanın amacını oluşturmaktadır. Kâbuslar Evi anlatısında var olan yan anlamların çözümlenmesi göstergebilim yöntemiyle yapılmıştır. Çalışmada, sinemanın klasik Batı tarzı korku türü ve alt türlerini oluşturan tema ve korku kodlarından yararlandığı ortaya çıkarılmıştır. Çağan Irmak, kullandığı Batı tarzı korku kodlarını doğrudan anlatıda kullanmak yerine kültürel açıdan dini, folklorik nesne ve söylemlerle yerelleştirdiği de belirlenmiştir.

Fear, which has been passed down from the past to the present as an instinctive and hereditary legacy is explained as an emotional intensity that takes its place in the mind of human beings is experienced, learned and has individual and soical effects. Cinema, which created a frightening integrating into society in its early years, then later, transformed horror into a genre and reflected the internal and external fears of human beings onto the silver screen. Humanity has had an opportunity to identify with its subconscious, repressed fears that it has coded on a symbolica level through cinema and has come to terms with fears. Aiming to discover the hidden and unknown points of the human soul, Freud has taken his/her place in the literatüre as the founder of psychoanalysis with the free association method he/she discovered. Psychoanalysis and cinema have been interested in the spiritual depths of man and have tried to establish a connection between the dreams and the reality. Drawing attention with his unique narrative in the post 2000's Turkish cinema, Çağan Irmak has contributed to Turkish cinema in a wide range of genres from drama to thriller, comedy to horror. The aim of this study is to explain how the horror genre, classical horror elements and codes are shown in the series "Kâbuslar Evi" and how the problems that allow the emergence of unconscious fear in individuals are addressed with a Freudian aprrtoach. The analysis of the connotative meanings in the series narrative was done using the semiotics method. The study revealed that cinema benefits from themes and horror codes that from the classical Western horror genre and its subgenres. It has also been determined that Çağan Irmak localizes the western style horror codes he used culturally, religious and folkloric objects and discourses, rather than using direct narration.