İntramedüller çivileme ile tedavi edilen tibia kırıklarının değerlendirilmesi

VII. ÖZET Ocak 1990 - Aralık 1997 tarihleri arasında Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Ortopedi ve Travmatoloji Kliniğinde tibia cisim kırıklı 40 hastanın, 42 tibiası intramedüller çivileme yöntemiyle tedavi edildi. Olguların 7'si kadın (% 17,94), 33'ü erkek (% 82,06) idi. Kadınlarda ortalama yaş 43.85, erkeklerde ise 34.51 idi. Kırıkların 30'u kapalı (%71,42), 12'si açık (% 28,58) kırıktı. Açık kırıkların 5' i Gustilo Tip 1 (% 41,66), 5'i Gustilo Tip II (% 41,66), 2'si Gustilo Tip 111 (% 16,68) olarak dağılmıştı. Ellis sınıflandırmasına göre 42 tibia kırığının 1 5'i minor (% 35,71), 21 'i orta (% 50), 6'sı major (% 14,29) grupta idi. İntramedüller çivileme sonrası kaynamama oranımız % 0, enfeksiyon oranımız ise % 2,38 olarak bulundu. Çalışmamızın sonunda intramedüller çivileme yönteminin tibia kırıklarında çok geniş bir kullanım alanına sahip olduğu, uygun endikasyonlarda ve uygun zamanlarda kullanıldığında çok iyi sonuçlar verdiği ve tibia kırıklarının tedavisinde üzerinde dikkatle durulması gerektiği sonucuna ulaşıldı. 52