Evde hizmet sözleşmesi'nin iş hukuku kapsamında değerlendirilmesi

Geçmişten günümüze işçilerin işveren karşısında dezavantajlı konumda olmaları işçileri korumayı gerektiren birçok yasal düzenlemeyi gerekli kılmıştır. Bu yasal düzenlemeler çalışma koşullarına ve şekillerine göre değişiklik göstermektedir. Çalışma hayatında esnekleşmenin bir sonucu olarak farklı çalışma modelleri ortaya çıkmıştır. Evde hizmet sözleşmesi kapsamında çalışmak, işyerinin eve taşınmasının günümüzdeki uzaktan çalışma modeline göre daha basit bir hali denilebilir. Teknolojinin ve kitle iletişim araçlarının henüz kolay ulaşılabilir olmadığı dönemlerde evde hizmet sözleşmesi, eve iş verme yöntemi ile zanaat gerektiren işler için uygulanmaya başlamıştır. Uzaktan çalışma, telekomünikasyon araçlarının kullanılarak işin işyeri dışında evde ya da başka bir yerde görülebildiği bir çalışma modelidir. İşin işyeri dışında görülmesi nedeni ile bu iki çalışma şekli benzerlik göstermektedir. Fakat bu benzerliklerin yanı sıra her iki sözleşme türünün farklılıkları da bulunmaktadır. Evde hizmet sözleşmesi 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nda düzenlenirken, uzaktan çalışma sözleşmesi 4857 sayılı İş Kanunu'nda düzenlenmiştir. Çalışma kapsamında Türk Borçlar Kanunu'nda iş görme sözleşmeleri başlığı altında toplanan hizmet sözleşmelerinden hareketle evde hizmet sözleşmesi incelenmeye çalışılmıştır. Çalışmanın devamında uzaktan çalışma kavramı açıklanmış ve bu sözleşme türü kısaca tanıtılmıştır. Son olarak araştırmamızın iki ana konusu olan bu sözleşme türleri karşılaştırılmıştır.

Throughout history, workers have often been in a disadvantaged position compared to employers, which has made many legal regulations necessary. These legal regulations vary depending on the working conditions and forms. As a result of the flexibilization of work life, different working models have emerged. Examples of this include the home service contract and the remote work contract, which are the focus of our thesis. Working under a home service contract can be seen as a simpler version of the current remote work model, where the workplace is moved to the home. In times when technology and mass communication tools were not easily accessible, home service contracts were applied for craft-based jobs through the method of giving work to the home. Today, this work model is still applied in jobs such as packaging and preparing dowries. Remote work, on the other hand, is a work model where the job is performed outside of the workplace, in the home or elsewhere, using telecommunication tools. Since the work is performed outside the workplace, these two working models share similarities. However, along with these similarities, there are also differences. The home service contract is regulated under the Turkish Code of Obligations No. 6098, while the remote work contract is regulated under the Labor Law No. 4857. In our research, the home service contract is explained in detail under the category of service contracts, which are part of the work performance contracts in the Turkish Code of Obligations. Later, the concept of remote work is discussed, and the remote work contract is examined. Finally, these two main types of contracts, which are the focus of our research, are compared.