Kara mürver (sambucus nigra L.) kullanılarak sentezlenen metal nanopartiküllerin antioksidan ve antidiyabetik etkilerinin belirlenmesi

Bu çalışmada, Sambucus nigra L. (Kara mürver) kullanılarak yeşil sentez yöntemiyle metal nanopartiküller (demir ve selenyum) sentezlenmiş ve bu nanopartiküllerin antioksidan ve antidiyabetik aktiviteleri incelenmiştir. Çalışma kapsamında, demir ve selenyum nanopartiküllerinin sentezinde bitki özütü indirgeyici ve kaplayıcı ajan olarak kullanılmış, sentezlenen nanopartiküllerin karakterizasyonu SEM, FTIR ve XRD analizleri ile yapılmıştır. Sambucus nigra L. meyve özütü, Sambucus nigra L. aracılı FeNP ve SeNP'lerin in vitro yöntemler kullanılarak toplam antioksidan kapasite, toplam flavonoid içerik, toplam fenol içerikleri, hidroksil, 2,2-difenil-1-pikrikhidrazil (DPPH) radikalleri ve hidrojen peroksit nonradikalinin serbest radikalleri giderme aktiviteleri araştırıldı. Ayrıca, α-amilaz ve α-glukozidaz inhibisyon testleri ile antidiyabetik aktiviteleri değerlendirilmiştir. Pozitif kontrol olarak kullanılan akarboz ile tüm sonuçlar karşılaştırıldı. Her bir örneğin α-amilaz ve α-glukozidazı inhibe edebildiği ancak aralarında en iyi antidiyabetik gösteren örneğin SeNP olduğu ve bu sonuçların örneklerin antioksidan özellikleriyle paralel olduğu belirlendi.

In this study, metal nanoparticles (iron and selenium) were synthesized by green synthesis method using Sambucus nigra L. (Black elderberry) and their antioxidant and antidiabetic activities were investigated. Within the scope of the study, plant extract was used as reducing and coating agent in the synthesis of iron and selenium nanoparticles and the synthesized nanoparticles were characterized by SEM, FTIR and XRD analyses. The total antioxidant capacity, total flavonoid content, total phenol content, hydroxyl, 2,2-diphenyl-1-picrichydrazyl (DPPH) radicals and hydrogen peroxide nonradical free radical scavenging activities of Sambucus nigra L. fruit extract, Sambucus nigra L. mediated FeNPs and SeNPs were investigated using in vitro methods. In addition, antidiabetic activities were evaluated by α-amylase and α-glucosidase enzyme inhibition tests. All results were compared with acarbose used as a positive control. It was determined that each sample was able to inhibit α-amylase and α-glucosidase enzymes, but SeNP was the best antidiabetic sample among them and these results were in parallel with the antioxidant properties of the samples.