Suraminle oluşturulan sıçan preeklampsi modelinde damar düz kas cevaplarında oluşan değişiklikler üzerine fosfodiesteraz-5 inhibisyonunun etkisi

Preeklampsi, hem maternal hem de fetal ölüme yol açabilen ve hamilelerin yaklaşık %5'inde görülebilen önemli bir hastalıktır. Preeklampsinin fizyopatolojisi henüz tam olarak anlaşılamamıştır ve bu nedenle tedavilerin hiçbiri hastalığı önlemede tam olarak etkili olamamaktadır. Bu çalışmada suraminle oluşturulan sıçan preeklampsi modelinde damar düz kas yanıtlarında oluşan değişiklikler ve bu değişiklikler üzerine fosfodiesteraz-5 (PDE-5) inhibisyonunun etkisini araştırmayı amaçladık. Çalışmamızda literatürde preeklampsinin pek çok klinik özelliğini oluşturmada başarılı olduğu belirtilen suramin ile sıçanlarda preeklampsi modeli oluşturulmuştur. Hamile sıçanlar kontrol (n=10), preeklampsi (suramin) (n=10) ve suramin+sildenafil sitrat grubu (n=10) olmak üzere üç gruba ayrılmıştır. Kontrol grubundaki sıçanlara gebeliklerinin 10 ve 11. gününde intraperitoneal (i.p.) 0.3 ml serum fizyolojik, preeklampsi ve suramin+sildenafil sitrat grubundaki sıçanlara gebeliklerinin 10 ve 11.gününde 100 mg/kg i.p. tek doz suramin, suramin+sildenafil sitrat grubundaki sıçanlara suramin uygulamasına ilaveten gebelik sonuna kadar 5 mg/kg sildenafil sitrat i.p. uygulanmıştır. Preeklampsi annede artan kan basıncı ve proteinüri, bebekte ise genellikle bunlara eşlik eden büyüme geriliğiyle karakterize bir hastalık olması nedeniyle çalışmada her 3 gruptaki sıçanların kan basınçları ölçülmüş, idrar örneklerinde protein miktarına bakılmış ve fetus ağırlıkları tartılarak kaydedilmiştir. Kuyruk kaf yöntemiyle ölçülen kan basıncı düzeyleri kontrol grubuyla karşılaştırıldığında preeklampsi grubunda daha fazla olmak üzere deney gruplarında anlamlı bir şekilde artmıştır (p<0.05). İdrar örneklerinde protein miktarına ?dipstick? yöntemiyle bakılmıştır. Preeklampsi grubu ve suramin+sildenafil sitrat grubunda idrar örneklerinde protein saptanmıştır. Ortalama fetus ağırlığı kontrol grubuna göre preeklampsi ve suramin+sildenafil sitrat grubunda anlamlı bir şekilde azalmıştır (p<0.05). Ortalama fetus ağırlığı preeklampsi ve suramin+sildenafil sitrat grupları arasında karşılaştırıldığında ise preeklampsi grubuna göre suramin+sildenafil sitrat grubunda anlamlı bir artma saptanmıştır (p<0.05). Gebeliğin sonunda (21.gün) her üç gruptaki sıçanlardan elde edilen torasik aorta şeritleri, organ banyosuna kasıcı ve gevşetici maddelerle maruz bırakılmak için asılmış ve elde edilen yanıtlar karşılaştırılmıştır. KCl kasılma yanıtları ile endotelden bağımsız gevşeme yapan sodyum nitroprussiyat gevşeme yanıtları her 3 grupta da benzer olarak bulunmuştur (p>0.05). Fenilefrin, arjinin-vazopressin ve endotelin-1 kasılma yanıtları preeklampsili grupta, kontrol grubu ile karşılaştırıldığında, anlamlı bir şekilde artmıştır (p<0.05). Asetilkolin ve bradikinin gevşeme yanıtları ise preeklampsili grupta, kontrol grubu ile karşılaştırıldığında, anlamlı bir şekilde azalmıştır (p<0.05). Sildenafil uygulaması hem gevşeme hem de kasılma yanıtlarını preeklampsi grubu ile karşılaştırıldığında anlamlı şekilde düzeltmiş (p<0.05), ancak kontrol değerlere ulaştırmamıştır. Her 3 grupta da asetilkolin ve bradikinin gevşeme yanıtları L-Nitro monometil arjinin (L-NAME), 1H-[1,2,4] Oxadiazole [4,3-a] quinoxalin-1- one (ODQ) ve indometazin varlığında anlamlı bir şekilde azalmıştır (p<0.05). Her 3 gruptan alınan torasik aorta doku örneklerinde siklik guanozinmonofosfat (cGMP) düzeyleri radyoimmünoassay (RIA) yöntemiyle ölçülmüştür. Preeklampsi grubu cGMP düzeyleri kontrol grubuyla karşılaştırıldığında anlamlı bir şekilde azalmıştır (p<0.05). Sildenafil uygulaması ise cGMP düzeylerini kısmen artırmış ancak kontrol değerlere ulaştıramamıştır. Torasik aorta dokusunun patolojik incelemesinde herhangi bir değişikliğe rastlanmamıştır. Bu sonuçlara göre preeklampside torasik aorta düz kasında kasılma yanıtlarındaki artış reseptör sayısında veya duyarlılığında oluşan bir artmaya bağlı olabilir ya da preeklampside endotelden salınan gevşetici faktörlerin bazal salınımındaki bir azalmaya bağlı olabilir. KCl kasılma ve sodyum nitroprussiyat gevşeme yanıtlarının değişmemesi ise torasik aorta düz kas kasılma-gevşeme fonksiyonunun normal olduğunu ve nitrik oksit (NO) / cGMP yolağının sağlam olduğunu düşündürür. Preeklampside gevşeme yanıtlarının azalması endotelde bulunan reseptörlerdeki azalmaya veya reseptör aracılı yanıt olarak oluşan endotelial NO sentez veya salınımındaki yetersizliğe bağlı olabilir. Ayrıca, çalışmamızda preeklampside cGMP düzeylerinin azalması gevşetici faktörlerin bazal ya da indüklenmiş sentez veya salınımındaki azalma görüşünü desteklemektedir. Gevşeme yanıtlarının L-NAME, ODQ ve indometazin varlığında azalması gevşeme yanıtlarının NO ve prostasikline bağlı olduğunu göstermekte ve preeklampside bu sistemlerde sentez veya salınım sırasında bir bozukluk olabileceğini desteklemektedir. Bu çalışmadan elde edilen sonuçlar preeklampside PDE-5 inhibitörlerinin tedavi edici etkiden çok koruyucu etki yapabileceğini düşündürmektedir. PDE-5 inhibitörlerinin yeterlilik ve güvenilirliğini netleştirmek için daha detaylı çalışmalara gereksinim vardır. Anahtar Kelimeler: preeklampsi, endoteliyal disfonksiyon, fosfodiesteraz-5 inhibisyonu, sıçan.

Preeclampsia is a serious gestational complication, which effects about 5% of all pregnancies leading to both maternal and fetal morbidity. The pathophysiology of preeclampsia are stil unknown thus effective primary prevention is not possible at the stage. In this study, it was aimed to research the smooth muscle responses in the preeclampsia model with suramin treated rats and the effect of phosphodiesterase-5 inhibition on this responses. In our study, suramin model for preeclampsia which is known to produce many clinic properties of preeclampsia was used. Rats were divided into three as control (n=10), preeclampsia (suramin) (n=10) and suramin+sildenafil citrate groups (n=10). On gestational days 10 and 11, the control rats were given intraperitoneal (i.p.) injections of 0.3 ml saline, the preeclampsia and suramin+sildenafil citrate groups were injected i.p. with 100 mg/kg suramin and the suramin+sildenafil citrate group was also given 5 mg/kg i.p. sildenafil citrate until the end of pregnancy. Preeclampsia is characterized by increased blood pressure and proteinuria in the mother, and is often a accompanied by growth retardation in the offspring. Because of this in all three groups systolic blood pressure was measured, protein content of urine samples was detected and fetus weights were enrolled. The systolic blood pressure values measured with the tail cuff method was significantly higher in the experiment groups, compared to the control group (p<0.05). In the urine samples the protein content was detected by dipstick method. Protein was detected in the urine samples collected from the preeclampsia and the suramin+sildenafil citrate groups. The average fetus weights were significantly lower in the preeclampsia and suramin+sildenafil citrate groups (p<0.05). When the average fetus weights were compared between suramin+sildenafil citrate and preeclampsia groups, there was a significant increase in the suramin+sildenafil citrate group (p<0.05). At the end of pregnancy (21st day), thorasic aorta tissues were removed and thorasic aorta stripes were suspended in 10 ml organ chambers and exposed to contractile and relaxatile agents. Then, obtained responses were compared between three groups. KCl contraction responses and endothelial independent; sodium nitroprussiade (SNP) relaxation responses were similar in three groups (p>0.05). Contraction responses of phenylephrine, arginin-vasopressin and endothelin?1 increased significantly in preeclampsia group when compared to the control group (p<0.05). Relaxation responses of acethylcholine and bradykinin decreased significantly in preeclampsia group when compared to the control group (p<0.05). The use of sildenafil citrate straightens significantly both relaxation and contraction responses (p<0.05), but does not reach to control values. In all three groups in the presence of L-Nitromonomethyl arginine (L-NAME), 1H-[1,2,4] Oxadiazole [4,3-a] quinoxalin-1-one (ODQ) and indomethacin relaxation responses of acethylcholine and bradykinin decreased significantly (p<0.05). The cyclic guanosine monophosphate (cGMP) content of thorasic aorta tissue, removed from the rats in all three groups was determined by radioimmunoassay (RIA) technique. When compared to the control group, the content of cGMP in preeclampsia group increased significantly (p<0.05). The use of sildenafil citrate increased the cGMP content but does not reach to control values. In pathological examination of thorasic aorta tissue, no change was observed. According to these results in preeclampsia, the increment of the contraction responses may be due to the increase of the receptor number or sensitivity. It may also be due to the reduction of relaxatile factors which release from endothelium. It suggest that NO/cGMP pathway and function of thoracic aorta smooth muscle contraction-relaxation function are normal, because contraction responses of KCl and relaxation responses of SNP did not change. In preeclampsia decrease of the relaxation responses can depend on reduction of receptors or insufficiency about synthesis or release of endothelial NO responsing receptor mediated activation. Again in our study the decrease of cGMP content in preeclampsia supports the reduction of relaxatile factors which release from endothelium. The reduction of relaxation responses in the presence of L-NAME, ODQ and indomethacin show that relaxation responses depend on NO and prostacyclin, and in preeclampsia there may be deficiency in production or release in these systems. The results in this study show that in preeclampsia; PDE-5 inhibitors may be used for protection than for treatment. Further studies are needed to clear the efficiency and safety of PDE-5 inhibitors. Key Words: preeclampsia, endothelial dysfunction, phosphodiesterase-5 inhibition, rat