Barkodlamada İkili Belirteç (COI ve ITS2) Sisteminin Bazı Hemimetabol ve Holometabol Böceklerde Araştırılması

Günümüzde taksonomistler, biyoçeşitliliğin anlaşılmasının ilk basamağı olan tür tanımı ve sınırlarının belirlenmesi çalışmalarında yeni nesil yaklaşım ve yöntemler geliştirmektedir. Moleküler verinin hızlı bir şekilde üretilmesine paralel olarak, bu verinin işlenmesi amacıyla geliştirilen analiz yöntemleri, tür taksonunu farklı tür kavramları altında ampirik olarak sınamayı olanaklı kılmaktadır. Böylelikle günümüzedek büyük ölçüde morfolojik tür kavramı kapsamında tanımlanmış olan nominal taksonomik birimlerin doğada var olan ?gerçek? birer türe denk gelip gelmedikleri araştırılabilmektedir. Bunun için barkod olarak tanımlanan kısa ve standart bir DNA dizi verisine ihtiyaç duyulmaktadır. Hayvanlarda COI gen bölgesine ait 648 bç uzunluğunda bir nükleotid dizisi evrensel bir DNA barkod belirteci olarak kabul görmüştür. Ancak günümüzde bazı kısıtlamalarından dolayı COI temelli barkodlamaların alternatif belirteçlerle desteklenmesi gerektiği sıklıkla bildirilmektedir. Son zamanlarda ITS2 (internal transcribed spacer 2) olarak bilinen çekirdek DNA bölge hızlı evrimleşme kapasitesi, ikincil yapılar oluşturması ve türler arasında fragman uzunluğu farklılığı sergilemesi gibi özelliklerinden dolayı barkodlama için olası bir aday belirteç olarak önerilmiştir. ITS2 temelli barkodlamaların hayvan grupları için kullanımı oldukça yeni bir gelişme olup, COI belirtecinin bu alternatif belirteçle desteklenmesi barkodlama sistemine olan güveni oldukça artıracaktır. Proje kapsamında 264 türe ait COI gen bölgesi ve 218 türe ait ITS2 bölgesinin dizi verisi elde edilmiştir. Elde edilen diziler kullanılarak bazı familyalar için yapılan tür sınırları analizleri ITS2 bölgesinin dizi verisi bir belirteç olarak kullanışlı olduğunu göstermektedir. Ancak Orthoptera takımı için ITS2 bölgesi türler arasında ayrım yapabilecek bir farklılaşma göstermemektedir. Analiz edilen ITS2 ikincil yapıları bütün takımlarda ökaryotlar için önerilen genel 4 kollu yapı karakteristiklerini sergilemiştir. Özellikle ikincil yapı analizleri daha uzak akraba olan türler için kullanışlı görünmektedir.