Yerel Ekonomik Kalkınmada Sanayi Bölgelerinin Rolü: Sivas İli Örneği

Abstract

Ekonomik yönden büyüme ve kalkınma hedefi bulunan ülkeler, sosyoekonomik açıdan dengeli bir ortam oluşturmayı amaçlanmaktadır. Çünkü hemen hemen her ülkede ekonomik ve sosyal faaliyetler konusunda farklılıklar ve dengesizlikler ortaya çıkmaktadır. Tam da bu noktada, yerel ekonomik kalkınma yaklaşımı, farklılıkların yok edilmesi, dengesizliklerin giderilmesi ve karşılaşılan sorunların çözülmesi için geliştirilmektedir. Bu açıdan ele alındığında, yerel ekonomik kalkınma yaklaşımı, yerel faktörlere bağlı kalmak kaydıyla, kapsamlı ekonomik birimleri, homojen olmayan üretim teknolojilerini, küçük ya da orta büyüklükteki işletmelerden oluşan sanayi bölgelerini oluşturmayı gaye edinmiştir. Türkiye’de 60’lı yıllarda planlı kalkınma dönemi ile sanayi sektörünün kalkınmayı sağlamadaki önemi, ön plana çıkmaya başlamıştır. Bu çerçevede dengeli bir ekonomik sistem kurulması, toplumsal ve ekonomik kalkınmanın birlikte gerçekleştirilmesi ve sanayileşmeye önem verilmesi konularında çeşitli hedefler ortaya konulmuştur. Bu noktada sanayi bölgeleri, ülkelerin gerek iktisadi gerekse sınai faaliyetleri noktasında önemli görevler üstlenmişlerdir. Bu bölgeler, küçük işletmelerin gelişmesini, var olan sanayileşmeyi daha da hızlandırmayı, hem bulundukları bölgede hem de yurt genelinde işsizliği azaltmayı, yatırımcılar için cazip alanlar oluşturmayı ve bölgesel kalkınmayı artırmayı sağlamaktadırlar. Çalışmanın kapsamını, Sivas’ta bulunan sanayi bölgeleri bağlamında; organize sanayi bölgeleri, küçük sanayi siteleri ve teknokent’ in, il ekonomisine etkileri oluşturmaktadır. Bu kapsamda, yerel ekonomik kalkınmanın ana aktörlerinden biri olarak değerlendirilebilen sanayi bölgelerinin ilin genel yapısı, istihdamı, dış ticareti, ekonomisi ve kalkınması gibi noktalarda katkısının olup olmadığı incelenmektedir. Gerek yapılan literatür çalışmaları, gerek resmi kurumlardan elde edilen veriler ve gerekse yerinden edinilen bilgiler değerlendirildiğinde, ilde mevcut sanayi bölgelerinin ilin kalkınmasında arzu edilen kadar olmasa da etkili olduğu görülmektedir.

Countries with economic growth and development target aim to create a socio-economically balanced environment. As differences and imbalances can arise in almost every country in terms of economic and social activities. At this point, the local economic development approach is being developed in order to eliminate the differences, overcome the imbalances and solve the problems encountered. In this respect, local economic development approach aims to establish comprehensive economic units, non-homogeneous production technologies and industrial zones consisting of small or medium-sized enterprises, depending on local factors. In Turkey, together with the planned development period in the 1960s, the importance of the industrial sector in development has started to come to the fore. Within this framework, various targets have been set up in order to establish a balanced economic system, to realize social and economic development together and to give importance to industrialization. In order to achieve these targets, industrial zones have assumed important roles in the economic and industrial activities of the countries. These regions enable the development of small enterprises, accelerate existing industrialization, reduce unemployment in their own region and throughout the country, create attractive areas for investors and increase regional development. The effects of organized industrial zones, small industrial zones and technopolis in Sivas on the local economy constitute the scope of the study. In this context, it is examined whether the industrial zones, which are considered as one of the main actors of local economic development, contribute to the general structure, employment, foreign trade, economy and development of the city. When the literature studies, the data obtained from the official institutions and the information obtained from the region are evaluated, they show that the existing industrial regions in the city are effective in the development of the province, although not at the expected level.