PENTİLENTETRAZOL İLE OLUŞTURULAN DENEYSEL EPİLEPSİ MODELLERİ

Abstract

Epilepsi, normal beyin işleyişini kesintiye uğratan öngörülemeyen ve tekrarlayan nöbetler içeren; dünya genelindeki nüfusun yaklaşık % 1 'ini etkileyen en yaygın nörolojik klinik bozukluklardan biridir. Nöbet aktivitesi mevcut anti-epileptik tedavi yöntemleri ile kontrol edilebilmekle birlikte epilepsiyi önlemekte veya iyileştirmekte yetersiz kalmaktadır. Ayrıca terapötik etkilerinin yanında anti-epileptik ilaçların nöroprotektif etki güçleri zayıftır ve uzun dönem kullanımları yan etkilerin oluşmasına yol açmaktadır. Bu nedenle, güncel yaklaşım çeşitli bileşenlerin nöroprotektif etkilerine odaklanmaktadır. Bununla birlikte önemli sayıda klinik ve epidemiyolojik çalışma, yetişkin epilepsi hastalarının yaklaşık üçte birinin (%20-30) ilaca veya cerrahi tedaviye yanıt vermeyen dirençli epilepsi türünde olduğunu göstermektedir. İnsan beyninde mikrokimyasal analizlerin ve hücre içi kayıtların alınması etik nedenlerden dolayı yapılamadığından epilepside deneysel hayvan modelleri hastalığın altta yatan mekanizmalarının aydınlatılması ve yeni anti-epileptik ilaçların (AEİ) keşfi için sıklıkla kullanılmaktadır. Bu amaçla gama aminobütirik asit-A (GABAA) iyon kanalı antagonisti olan pentilentetrazol (PTZ) epilepsi ve nöbet modelleri oluşturmak için yaygın olarak kullanılmaktadır. Mevcut çok sayıdaki hayvan nöbet modeli arasında, akut PTZ ile indüklenen miyoklonik nöbet modeli, olası AEİ'lerin antikonvülzan etkisini değerlendiren en yaygın kullanılan modeldir, Buna karşın kronik olarak PTZ'nin subkonvülsif dozlarda uygulanması ile oluşturulan kronik PTZ-kindling (tutuşma) modeli, insan epilepsisindekine benzer şekilde nöbet aktivitesinin yoğunlaşmasına veya nöbet duyarlılığının artmasına neden olmakta ve tekrarlayan nöbetlerin olduğu kronik epilepsi modellerini temsil etmektedir.