dc.contributor.author | Denizli Öztürk, Banu | |
dc.date.accessioned | 2024-05-30T07:28:24Z | |
dc.date.available | 2024-05-30T07:28:24Z | |
dc.date.issued | Temmuz 2023 | tr |
dc.identifier.uri | https://hdl.handle.net/20.500.12418/15217 | |
dc.description.abstract | 6356 Sayılı Sendikalar ve Toplu İş Sözleşmesi Kanunu’na göre toplu iş sözleşmeleri işyeri, işletme ve grup toplu iş sözleşmeleri şeklinde üç tür yapılabilmektedir. Bunlardan işletme toplu iş sözleşmeleri “işletme” ibaresinin kullanımı nedeniyle birtakım sorunları beraberinde getirmektedir. Nitekim 6356 sayılı Kanun’un 34. maddesinin ikinci fıkrasında bir gerçek ya da tüzel kişiye veya bir kamu kurum ve kuruluşuna ait aynı işkolunda birden fazla işyeri bulunması halinde işletme düzeyinde toplu iş sözleşmesi yapılabileceği bir zorunluluk olarak hükme bağlanmaktadır. Oysa kanuni tanımdaki işletme kavramı bildiğimiz anlamda bir işletme unsuruna işaret etmemekte, aslında aynı işverenin aynı işkolunda birden fazla işyeri bulunması halinde bütün bu işyerlerini kapsamına almak için kullanılmaktadır. Bu çerçevede çalışmamızda hem işletme toplu iş sözleşmesi yapılması zorunluluğunun gündeme geldiği işletme niteliğinin belirlenmesi hem de ilgili sözleşme türünün uygulamada yarattığı sorunlar irdelenecektir. | tr |
dc.language.iso | tur | tr |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | tr |
dc.subject | Sendikalar ve Toplu İş Sözleşmesi Kanunu | tr |
dc.subject | İşletme toplu iş sözleşmesi | tr |
dc.subject | Toplu iş sözleşmesi | tr |
dc.title | İşletme Toplu İş Sözleşmelerinin Uygulamada Yarattığı Sorunlar | tr |
dc.type | article | tr |
dc.relation.journal | Sakarya Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi | tr |
dc.contributor.department | Hukuk Fakültesi | tr |
dc.contributor.authorID | 0000-0003-4429-4605 | tr |
dc.identifier.volume | 11 | tr |
dc.identifier.issue | 1 | tr |
dc.identifier.endpage | 284 | tr |
dc.identifier.startpage | 257 | tr |
dc.relation.publicationcategory | Ulusal Hakemli Dergide Makale - Başka Kurum Yazarı | tr |