Yazar "Uzun, Ahmet" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 8 / 8
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe 19. Yüzyıl Osmanlı Tarımına İlişkin Çalışmalar(Bilim ve Sanat Vakfı, 2003) Uzun, AhmetThis study aims to review some of the academic studies on 19th century Ottoman agriculture. In this context, the author first analyzes the works on Ottoman/ Turkish agriculture from late Ottoman periods to the Republican Period and then examines the topics that were covered in these studies. The author, without going into details, gives general information on each topic.Öğe Bosna-Hersek'te Toprak Rejimi: Eshâb-ı Alâka ve Çiftçiler Arasındaki İlişkiler (1840-1875)(Türk Tarih Kurumu, 2006) Güran, Tevfik; Uzun, AhmetTüm dönemler itibariyle tarımsal yapıların egemen olduğu Osmanlı Devleti'nde, toprak sahipliği ve dolayısıyla toprak sahipleriyle toprak üzerinde çalışanlar arasındaki ilişkiler her zaman önemini korumuş bir meseleydi. Devletin geleneksel politikası, toprakların belirli kişilerin elinde birikmesini engelleme anlayışına dayalıydı. Nitekim uzun yıllar tımar sisteminin başarıyla uygulanması, toprağa dayalı soylu bir sınıfın veya Batılı anlamda bir feodal yapının ortaya çıkmasına mani olmuştu. Ancak bazen tımar düzenine referans yapılarak, siyasal, ekonomik ve sosyal ilişkilerin bölgesel yönüyle ve bölgesel ilişkilerin siyasal, ekonomik ve sosyal yönleriyle tanımlanabilecek bir feodalizmin Osmanlı Devletinde de var olduğu iddia edilse bile, Osmanlı tımarının ortaçağ feodalitesinden çok farklı yönlere sahip olduğu aşikardır.Öğe CUMHURİYETİN İLK YILLARINDA GÖÇLER, MESKEN BUHRANI VE ÇÖZÜM ÇABALARI: FİNANSAL BOYUTLARIYLA “İKTİSADİ EVLER” DENEYİMİ (1923-1930)(Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi, 2024) Uzun, Ahmet; Delice, GüvenBu çalışmada Cumhuriyetin ilk yıllarında yaşanan göçler ve ondan kaynaklı mesken sorunu, arşiv belgelerine dayalı olarak iktisadi ve finansal boyutlarıyla ele alınmaktadır. Yeni Türkiye Devleti, uzun savaş ve işgal döneminin yarattığı tahribatla ve mübadele anlaşmasına bağlı olarak gerçekleşen göçlerle önemli bir mesken sorunuyla karşılaşmıştı. Hükümet göçmenleri, mesleklerine göre en kısa sürede üretici hale getirmeye çalıştı. Konut açığının karşılanması için ise hükümet, mübadele kapsamında Türkiye’den ayrılanların bıraktığı metruk yerleri kullanmış ve ayrıca, geçici iskân yerleri oluşturmaya çalışmıştı. Nihayetinde yurdun farklı yerlerinde en az masrafla ve en hızlı şekilde “iktisadi evler” denilen binalar yapılmış; ayrıca numune köyler kapsamında toplu şekilde binalar inşa edilerek, yerleştirmeler gerçekleştirilmişti. Bu süreçlerde hazine kaynaklarından geniş şekilde yararlanılmıştı. Finansman konusuyla ilgili olarak dikkat çekici bir teşebbüs göç ve iskân odaklı bir bankanın kurulmuş olmasıydı. Ancak söz konusu banka faaliyete geçirilememiştir. Çalışmada, bazı aksaklıklara rağmen, sürecin başarıyla yönetildiği ve mesken krizinin, alınan tedbirler sayesinde bir süre sonra hafifletildiği sonucuna ulaşılmıştır.Öğe İktisadi Devletçiliğin Yükselişi ve Etkileri(2024) Uzun, Ahmet; Uzun, Ayşe MeralBu çalışma son yıllarda dünyada yükselme eğilimine giren iktisadi devletçiliğin etki- lerini araştırmaktadır. Devletçi uygulamalarla çok eski dönemlerden beri karşılaşıl- maktadır, ancak son iki-üç yüzyıl boyunca, devletçiliğin kapsamı sürekli genişleme eğilimindedir. İkinci Dünya Savaşından sonra artan refah devleti uygulamaları dev- letçiliğin kapsamını büyütmüştür. 1980’lerden sonra yaşanan liberalizasyon süreci- ne rağmen, devletçilik güçlü kalmaya devam etmiştir. Son dönemlerde hem kamu harcamalarının GSYH’ye oranının artması itibariyle hem de kamu iktisadi teşekkül- lerinin güçlenmesi yönüyle devletçiliğin yükseldiği dikkat çekmektedir. Devlet işlet- meleri, özel sektörün kârlı şekilde faaliyet gösterdikleri alanlarda giderek daha fazla yer almaya başlamıştır. Devletçiliğin yükseliş sürecinde ayrıca kapsamlı bir parasal genişleme olgusu da yaşanmaktadır. Regülasyonların, teşvik ve sübvansiyonların yaygınlığı da devletçi faaliyetlerin diğer göstergeleridir. Çalışmada devletçi uygula- maların özel kesim üzerindeki yükleri artırdığı, kamu iktisadî girişimlerinin yaygın- laşması ile verimliliğin azaldığı, üretim maliyetlerinin yükseldiği, rüşvet ve yolsuzlu- ğun yaygınlaştığı, şeffaflık ve hesap verebilirliğin azaldığı vurgulanmaktadır.Öğe Osmanlı Devleti'nde Şehir Ekonomisi ve İaşe(Bilim ve Sanat Vakfı, 2005) Uzun, AhmetBu çalışmanın ana amacı, Osmanlı Devleti'nde şehirlerin temel ihtiyaç maddelerinin karşılanması (iaşe) üzerine yapılmış olan Türkçe ve İngilizce çalışmaları değerlendirmektir. Çalışmalar ele alınırken, şehirlerin, özellikle de başkent İstanbul'un ve sefere çıkan ordu birliklerinin iaşesinin nasıl temin edildiği sorusuna cevap aranarak, Osmanlı Devleti'nin iaşe konusunda izlemiş olduğu politikaların çerçevesi tanıtılmıştır. Makalede Osmanlı'da iaşe meselesini teorik yönüyle analiz eden incelemelere de yer verilmiştir. Konuyla ilgili literatür, Osmanlı yönetimince iaşe konusuna büyük önem verildiğini, gerekli görüldüğü zaman bu konuda teşvik edici, sınırlayıcı ya da zorlayıcı her türlü tedbirin alındığını ortaya koymaktadır.Öğe Osmanlı döneminde Alâiye sancağının sosyal ve ekonomik yapısı(2024) Uzun, Ahmet; Özkök, İlyas; Türkan, Tolga EvrimBu çalışma arşiv belgelerinden hareketle Osmanlı döneminde Alâiye’nin (Alanya) sosyal ve ekonomik yapı özelliklerini incelemektedir. Dönemsel olarak değişmekle beraber, idari açıdan Alâiye sancağı, genellikle Senir maa Düşenbe, Manavgat, Akseki ve İbradı kazalarını kapsamıştı. Dolayısıyla bu çalışmada Alâiye’nin sosyo-ekonomik yapısı, bu beş kaza bütününde ele alınmaktadır. 19. yüzyıl ortalarında 60 bin civarında nüfusa sahip Alâiye sancağında az miktarda gayrimüslim de yaşamaktaydı. Çalışma Alâiye sancağında bazı bölgelerde tarıma elverişli mekânlar olmasına rağmen, genel olarak kısıtlı bir tarımsal potansiyelin varlığı gösterilmektedir. Buğday, arpa, susam, keten tohumu, ceviz, keçiboynuzu gibi ürünlerin yanı sıra meyve- sebze üretimi nispeten önem kazanmıştı. İmalat faaliyetlerinin sınırlı kaldığı Alâiye’de, gemi inşa sanayii gelişme göstermişti. Sancakta ayrıca dağınık halde farklı Yörük grupların yaşadığı anlaşılmaktadır. Yaz, kış ve sonbaharda farklı yerlerde ikamet eden bu grupların hayvancılık faaliyetleri ve ulaşım hizmetlerindeki rolleri önem taşıyordu. Özellikle İstanbul’a ulaştırılmak üzere Bozkır madeninden çıkarılan kurşunun Alâiye iskelesine taşınmasında Yörük gruplar aktif bir rol üstlenmekteydi. Alâiye’nin deniz ulaşımı sayesinde Mısır, Kıbrıs ve sahil şeridinde bulunan diğer yerleşim yerleriyle ticari ilişkileri gelişmişti. Kereste ve hububat türü ürünler ticarete konu olan temel mallardı. Bir bütün olarak bakıldığında, bölgeler itibarıyla önemleri değişmekle beraber, sancakta tarım, hayvancılık, madencilik, ormancılık, imalat ve ticarete dayalı bir ekonomik yapının gelişme gösterdiğini söylemek mümkündür.Öğe Osmanlı döneminde Gemlik, Gönen ve Manyas’ta nüfus ve tarımsal yapı: Merkezi devletin ürün talepleri çerçevesinde bir inceleme(2023) Uzun, Ahmet; Özkök, İlyas; Türkan, Tolga EvrimBu çalışmada, Osmanlı arşiv belgelerine dayalı olarak 19. yüzyıl ortalarında Gemlik, Gönen ve Manyas’ta tarımsal yapının temel özellikleri incelenmektedir. Bu üç kazaya ait aşar tahsil bilgilerinden hareketle ne tür ürünlerin yetiştirildiği belirlenmiş ve ayrıca aşar miktarlarının on katı alınarak toplam üretim rakamları tahmin edilmeye çalışılmıştır. Makalede tarımsal üretim miktarını doğrudan etkileyen bir faktör olması nedeniyle, üç kazada nüfusun yapısı üzerine kısa bir inceleme de yapılmaktadır. On dokuzuncu yüzyıl ortalarına ait verilere göre Gemlik’te 12.000, Gönen’de 7.700 ve Manyas’ta 3.700 civarında bir nüfusun yaşadığı anlaşılmaktadır. Gemlik’te Rum ve Ermenilerden müteşekkil kalabalık bir gayrimüslim nüfus da bulunmaktaydı. Gönen ve Manyas’ta ise az sayıda Rum nüfus yaşıyordu. Gemlik arazi yapısının etkisiyle bağcılık, zeytincilik ve meyve üretiminde öne çıkıyordu. Gönen ve Manyas’ta ise hububat üretimi daha yüksek miktarda gerçekleşmekteydi. Merkezi hükümet, ağırlaşan iaşe sorunlarının etkisiyle özellikle on sekizinci yüzyılın sonlarından itibaren hem ordunun hem de İstanbul halkının ihtiyaçlarını karşılamak için bu üç kazadan buğday, arpa, zeytin, kereste, orman ürünleri, saz, üzüm ve yaş meyve gibi mamuller talep ediyordu. Bu taleplerin, piyasa fiyatlarıyla yapılması ölçüsünde, bölgedeki tarımsal üretimi olumlu yönde etkilediği düşünülebilir.Öğe SERBEST TİCARET ANLAŞMALARININ TÜRKİYE'NİN DIŞ TİCARETİNE ETKİLERİ(2014) Doğan, Adem; Uzun, AhmetTürkiye AB ortak ticaret politikasına uyum sağlamak için serbest ticaret anlaşmaları akdetmektedir. Türkiye bugüne kadar 29 serbest ticaret anlaşması imzalamıştır. Şu an itibariyle bu anlaşmaların 17 si yürürlüktedir. Serbest ticaret anlaşmalarından Türkiyenin ana beklentisi anlaşma yapılan ülkelerle ticaret hacmini artırmaktır. 2000-2012 arasında Türkiyenin serbest ticaret anlaşması akdettiği ülkelere ihracatının artış oranı genel ihracatının artış oranının üzerinde gerçekleşmiştir. Aynı durum ithalat içinde geçerlidir. Sonuç olarak Türkiyenin ana beklentisinin gerçekleştiği görülmektedir. Ancak bu ülkelere yapılan ihracattaki ve bu ülkelerden yapılan ithalattaki artış oranlarının, Türkiyenin genel ihracatındaki ve ithalatındaki artış oranlarından büyük sapmalar göstermediğinin de altını çizmek gerekir.
