Cinsel İstismar Mağduru Kız Çocukların Umutsuzluk Düzeyi İle Saldırgan Tutumları Arasındaki İlişki (Güneydoğu Anadolu Bölgesi Örneği)

Abstract

Bu araştırmanın temel amacı, cinsel istismar mağduru kız çocukların umutsuzluk düzeyi ile saldırgan tutumları arasındaki ilişkiyi incelemektir. Çalışma ilişkisel tarama modelinde ve nicel ve betimsel bir yöntemle gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı’na bağlı Diyarbakır, Batman, Mardin, Gaziantep, Şanlıurfa ve Adıyaman illerindeki Çocuk Destek Merkezlerinde hizmet alan cinsel istismar mağduru kız çocuklar (n=224) oluşturmuştur. Araştırmanın verileri, Seber (1991) tarafından Türkçe uyarlaması yapılan Beck Umutsuzluk Ölçeği ve Türkçe uyarlaması Madran (2012) tarafından yapılan Buss-Perry Saldırganlık Ölçeği kullanılarak toplanmıştır. Umutsuzluk ve Saldırganlık arasındaki ilişkilerin tespiti yönündeki analizlerde Pearson Momentler Çarpımı Korelasyon Katsayısı kullanılmıştır. Bununla beraber, etki büyüklüklerinin hesaplanmasında kısmi Omega kare formülü kullanılmıştır. Çoklu kategorilerden oluşan istismar özellikleri, ebeveyn özellikleri ve ilişkileri ile umutsuzluk ve saldırganlık arasındaki ilişkiler, hiyerarşik linear modelleme kullanılarak rapor edilmiştir. Bütün analizler SPSS 24 programı ile gerçekleştirilip, hiyerarşik linear modelleme için SPSS Mixed prosedürü kullanılmıştır. Araştırmanın anlamlılık düzeyleri (p) .05 ve .01 olarak alınmıştır. Araştırma sonuçlarına göre; cinsel istismar mağduru kız çocuklar ortalama düzeyde umutsuz ve ortalamanın üzerinde saldırgan olarak belirlenmiştir. Çocukların genel umutsuzluk ve alt faktör bileşenlerinin puanları ile saldırganlık puanları arasında pozitif yönde ve zayıf düzeyde anlamlı korelasyon tespit edilmiştir. Gruplar arası anlamlılık düzeyleri incelendiğinde, tanıdığı ancak akraba olmayan kişilerce istismara uğrayan kız çocuklarının genel saldırganlık durumlarının aile üyesi, erkek arkadaş ve tanımadığı kişiler tarafında istismara uğrayan kız çocuklarından anlamlı düzeyde yüksek olduğu tespit edilmiştir. Gebelik sonlandırma öyküsü olan çocukların diğer gebelik öyküsü bulunan kişilere nazaran anlamlı derecede umutsuzluk puanlarının yüksek olduğu görülmüştür. Yakın akraba tarafından istismara uğrayan ve mevcut gebelik xvi yaşayan kız çocuklarının yakın akraba tarafından istismara uğrayıp gebelik öyküsü olmayan bireylere göre daha umutsuz olduğu belirlenmiştir. Toplam saldırganlık puanları etkileşimlerinde, anne babanın birlikte olma durumu, anne ve babanın hayatta olma durumu ve görüşme şekli arasındaki anlamlı ilişkilerin bulunduğu görülmüştür. Anne ve babasının birliktelik durumundan herhangi bir bilgisi olmayan katılımcıların, birlikte yaşayan ve ayrı yaşayanlara göre saldırganlık eğiliminin oldukça düşük olduğu tespit edilmiştir. Anne ve babanın birlikteliği, aile ile görüşme şekli ve aile ile görüşme sıklığı etkileşiminde, anne ve babası birlikte olup, birden fazla biçimde görüşen ve en az aylık dilimler arasında görüşen çocukların, anne ve babası birlikte olup hiç görüşmeyenlerden daha az saldırgan olduğu saptanmıştır.

The main purpose of this study is, to examine relations between hopelessness levels and aggressive behaviors of girls who sexually abused. The study had been constructed as quantitative and descriptive. A sample of this study is girls who sexually abused (n=224) and taking formal services at Ministry of Family and Social Policies Child Support Services. The data of this study has been gathered by Beck Hopelessness Scale -Turkish adaptation by Seber (1991)- and Buss-Perry Aggression Scale -Turkish adaptation by Madran (2012). For the analysis that aims to figure out the relations between hopelessness and aggression examined by using r Pearson coefficients. Due to multicategorical features of abuse type, parenting and parent relations, relations between these variables and hopelessness and aggression behaviors had been realized through Hierarchical Linear Modelling. All analysis had been realized via SPSS 24 package program and for the hierarchical linear modeling we used SPSS Mixed procedure. The probability levels of this study are .05 and .01. In according to results, sexually abused girls showed average hopelessness levels and above average aggressive behaviors. General hopelessness and sub-factor category levels showed positive and weak correlations with aggression. In the significance analysis in between-groups. The girls who abused by an acquaintance person showed higher expression levels than abused by family members or unfamiliar persons. Girls who had an abortion story had shown higher levels of hopelessness. The girls who abused by close related person and became pregnant found more hopeless than who abused by close related person but has no pregnancy story. In the analysis of total aggression scores and interactions, There were significant relations between the marital status of parents, the statue of being alive and contacting types. The participants who have no knowledge about parents’ marital status had shown less aggression tendency than others. The interactions between marital status, contacting types and contacting frequency showed that, whom parents are living together and xviii having several dialogues at least less than one month had fewer aggression levels than others.