Hayatlarının Bir Döneminde Yetiştirme Yurdunda Kalmış Bireylerde Yalnızlık Düzeyi Ve Sosyal Bütünleşme Arasındaki İlişki Üzerine Bir Araştırma
Date
2018Metadata
Show full item recordAbstract
Araştırmanın konusu hayatlarının bir döneminde yetiştirme yurdunda kalmış
olan bireylerin yalnızlık ve sosyal bütünleşmesi arasındaki ilişkidir. Sosyalleşmenin
ilk başladığı ve geliştiği yer olan aile kurumunda çeşitli etkenlerden dolayı bu amaç
gerçekleşemeyince çocuğun sosyalleşmesi ve toplumla bütünleşmesi mümkün
olmamaktadır dolayısıyla yalnızlaşabilmektedir. Bu nedenle kuruluş amaçlarından
biri, ‘toplumsal bütünleşmeyi aile kurumunda alamayan korunmaya muhtaç çocuğun
toplum yaşamına uyumunu sağlayarak sosyal bütünleşme ihtiyacını gidermek’ olan
yetiştirme yurtları kurulmuştur. Yetiştirme Yurdu korunmaya ihtiyacı olan çocuğa
bakmak, meslek sahibi edindirmek ve topluma faydalı bir birey olarak yetişmesini
sağlamak amacıyla kurulan sosyal hizmet kuruluşudur.
Araştırma; Adıyaman, Malatya, Gaziantep ve Sivas illerinde yaşayan, bir
dönem yetiştirme yurdunda kalmış 158 bireyle gerçekleştirilmiştir. Katılımcıların
131'i (% 82,9) erkek, 27'si (% 17,1) kadındır. Veri toplama aracı olarak yalnızlık
düzeylerini ölçmek için UCLA Yalnızlık Ölçeği, sosyal bütünleşmeyi ölçmek
amacıyla Sosyal Bütünleşme Ölçeği ve araştırmacının hazırladığı Kişisel Bilgi
Formu kullanılmıştır. Verilerin analizinde Korelasyon, t-Testi, Tek Yönlü Varyans
Analizi (ANOVA) kullanılmıştır.
Araştırmada elde edilen bulgularda, yalnızlık ile sosyal bütünleşme arasında
negatif yönde anlamlı bir ilişki olduğu, katılımcıların yalnızlık düzeyleri arttıkça
sosyal bütünleşmeleri azaldığı, evli olan bireylerin sosyal bütünleşmesinin evli
olmayanlara göre daha yüksek olduğu, eğitim seviyesi yükseldikçe yalnızlık oranının
azaldığı buna bağlı olarak sosyal bütünleşmenin arttığı saptanmıştır. The subject of the research is the relationship between loneliness and social
integration of individuals who have been in the orphanage for some time in their life.
Because of various factors in the family institution where socialization was first
started and developed, it is not possible for the child to become socialized and
integrate with society so it can be left alone. For this reason, one of the aims of the
foundation was to "eliminate social integration needs by ensuring that the child in
need of protection can not take social integration in the family institution". The
orphanage is a social service organization established to take care of the child in need
of protection, to have a profession and to ensure that he / she grows up as a useful
individual to society.
The research was carried out with 158 individuals living in the provinces of
Adıyaman, Malatya, Gaziantep and Sivas, who stayed in the orphanage for a period.
131 (82.9%) of the participants were male and 27 (17.1%) were female. As a data
collection Tool, the UCLA scale for loneliness, the social integration scale for social
integration and the personal data form prepared by the researcher were used to
measure loneliness levels. Analysis of data was performed using correlation, t-test,
one-way variance analysis (ANOVA).
In the study, it was found that there was a significant negative correlation
between loneliness and social integration,that social integration of married
individuals decreased as the level of loneliness increased, that social integration
increased as the level of Education increased, and that social integration increased as
the level of loneliness increased.