Hayatlarının Bir Döneminde Yetiştirme Yurdunda Kalmış Bireylerde Yalnızlık Düzeyi Ve Sosyal Bütünleşme Arasındaki İlişki Üzerine Bir Araştırma

Abstract

Araştırmanın konusu hayatlarının bir döneminde yetiştirme yurdunda kalmış olan bireylerin yalnızlık ve sosyal bütünleşmesi arasındaki ilişkidir. Sosyalleşmenin ilk başladığı ve geliştiği yer olan aile kurumunda çeşitli etkenlerden dolayı bu amaç gerçekleşemeyince çocuğun sosyalleşmesi ve toplumla bütünleşmesi mümkün olmamaktadır dolayısıyla yalnızlaşabilmektedir. Bu nedenle kuruluş amaçlarından biri, ‘toplumsal bütünleşmeyi aile kurumunda alamayan korunmaya muhtaç çocuğun toplum yaşamına uyumunu sağlayarak sosyal bütünleşme ihtiyacını gidermek’ olan yetiştirme yurtları kurulmuştur. Yetiştirme Yurdu korunmaya ihtiyacı olan çocuğa bakmak, meslek sahibi edindirmek ve topluma faydalı bir birey olarak yetişmesini sağlamak amacıyla kurulan sosyal hizmet kuruluşudur. Araştırma; Adıyaman, Malatya, Gaziantep ve Sivas illerinde yaşayan, bir dönem yetiştirme yurdunda kalmış 158 bireyle gerçekleştirilmiştir. Katılımcıların 131'i (% 82,9) erkek, 27'si (% 17,1) kadındır. Veri toplama aracı olarak yalnızlık düzeylerini ölçmek için UCLA Yalnızlık Ölçeği, sosyal bütünleşmeyi ölçmek amacıyla Sosyal Bütünleşme Ölçeği ve araştırmacının hazırladığı Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Verilerin analizinde Korelasyon, t-Testi, Tek Yönlü Varyans Analizi (ANOVA) kullanılmıştır. Araştırmada elde edilen bulgularda, yalnızlık ile sosyal bütünleşme arasında negatif yönde anlamlı bir ilişki olduğu, katılımcıların yalnızlık düzeyleri arttıkça sosyal bütünleşmeleri azaldığı, evli olan bireylerin sosyal bütünleşmesinin evli olmayanlara göre daha yüksek olduğu, eğitim seviyesi yükseldikçe yalnızlık oranının azaldığı buna bağlı olarak sosyal bütünleşmenin arttığı saptanmıştır.

The subject of the research is the relationship between loneliness and social integration of individuals who have been in the orphanage for some time in their life. Because of various factors in the family institution where socialization was first started and developed, it is not possible for the child to become socialized and integrate with society so it can be left alone. For this reason, one of the aims of the foundation was to "eliminate social integration needs by ensuring that the child in need of protection can not take social integration in the family institution". The orphanage is a social service organization established to take care of the child in need of protection, to have a profession and to ensure that he / she grows up as a useful individual to society. The research was carried out with 158 individuals living in the provinces of Adıyaman, Malatya, Gaziantep and Sivas, who stayed in the orphanage for a period. 131 (82.9%) of the participants were male and 27 (17.1%) were female. As a data collection Tool, the UCLA scale for loneliness, the social integration scale for social integration and the personal data form prepared by the researcher were used to measure loneliness levels. Analysis of data was performed using correlation, t-test, one-way variance analysis (ANOVA). In the study, it was found that there was a significant negative correlation between loneliness and social integration,that social integration of married individuals decreased as the level of loneliness increased, that social integration increased as the level of Education increased, and that social integration increased as the level of loneliness increased.