İşyeri Devrinde Kıdem Tazminatından Sorumluluk

Abstract

İşçinin çalıştığı işyerinin ya da bir bölümünün devri iş sözleşmesinin devamlılığı bakımından önem arz etmekle birlikte işçinin kıdemi esas alınarak belirlenen haklarının nasıl değerlendirileceği de üzerinde ayrıca durulması gereken bir konudur. Özellikle devir işlemi gerçekleşmiş olan işyerinde çalışan bir işçinin kıdem tazminatına hak kazanması ve tazminat miktarının belirlenmesininde hizmet süresinin nasıl ele alınacağı ve işverenlerin kıdem tazminatından sorumluluğu konuyu daha önemli bir hale getirmektedir. 4857 sayılı İş Kanunu 6. maddesinin 1. fıkrasında bir işyerinin ya da işyerinin bir bölümünün hukuki bir işlem gereğince bir başkasına devredildilmesi durumunda, devrin gerçekleştiği tarihte ilgili işyerinde mevcut bulunan iş sözleşmelerinin tüm hak ve borçlarını içermek suretiyle devralana geçeceğini düzenlemektedir. İlgili hüküm işyeri devrinin işçinin iş sözleşmesinin sona ermesi anlamına gelmeyeceğini belirtmektedir. Maddenin 2. fıkrasında ise işçinin hizmet süresi esas alınarak tespit edilecek haklarında devreden işverenin nezdinde işe başladığı tarihe göre işleme tabi tutulacağı yer almaktadır. Kıdem tazminatı ise 1475 sayılı İş Kanunu’nun yürürlükte olan 14. maddesinde hükme bağlanmaktadır. Maddenin ilk fıkrası kıdem tazminatına hak kazanılması için gereken genel şartları belirtmektedir. Devamında işyerinin devri durumunda işçinin kıdeminin iş sözleşmesine ilişkin tüm süre üzerinden hesaplanacağı ve kıdem tazminatından her iki işverenin sorumlu olacağı yer almaktadır (md. 14/2). Ancak Kanunda devreden işverenin kıdem tazminatından sorumluluğu işçinin devir sırasında aldığı ücret üzerinden olmak kaydıyla işçinin devreden işverenin yanında çalıştırıldığı süreyle sınırlı tutulmaktadır. Bu noktada, çalışmamızda amacımız işyeri devrinde işverenlerin kıdem tazminatından sorumluluğunu 4857 sayılı İş Kanunu md. 6 ile 1475 sayılı İş Kanunu md. 14 kapsamında birlikte değerlendirerek, yargı kararlarında konunun nasıl ele alındığını incelemektir.